Jan Świtka (1939), ROZMOWA W TŁOKU II, 1971

olej/płótno, 80 x 46 cm (w oprawie)
sygnowany, datowany i opisany na odwrocie: JAN ŚWITKA / ROZMOWA W TŁOKU - II / 1971 / OLEJ 80 x 46

Miejski tłum to najważniejszy temat malarstwa Jana Świtki. W 1969 roku o specyfice jego obrazowania pisał Andrzej Turowski: "Świtka korzysta ze współczesnych sposobów obserwacji świata: widzenia pobieżnego i ruchomego, symultanicznego selektywnego [...]. Notuje wrażenia jakby poprzez kamerę filmową; cicho jak narrator podąża ze swymi bohaterami, by znowu stopić się z nimi, stać się nimi i widzieć poprzez nich. Ta ustawiczna identyfikacja z tematem i wyobcowanie wobec personae dramatis narzucają plastyczną wieloplanowość akcji. Świtka jako montażysta stosuje rygorystyczne cięcia wśród kadrów i obrazów, nie dopuszcza do rozwoju narracji, łamie wątki, przestawia osoby, zaprzecza rozgrywającym się scenom. [...] wskazuje nie na osoby i przedmioty, a na istniejące między nimi związki funkcjonalne, owe mechanizmy i zasady [...] dopiero teraz w takim zestawieniu zrozumiane i plastycznie nazwane" ([w:] Jan Świtka. Malarstwo, kwiecień 1969, Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych w Warszawie [katalog wystawy], Warszawa 1969, s. nlb.).