Sejny 2003/ Pogranicze/ wydanie pierwsze/ oprawa wydawnicza, twarda/ 26,5x29,5cm/ s.191/ bogaty materiał ilustracyjny, liczne czarno-białe zdjęcia, 165 kolorowych reprodukcji. Po części ilustracyjnej, spis wystaw/ album w języku polskim oraz angielskim/ stan bardzo dobry, drobne zarysowania oprawy
Biogram
Eugeniusz Zak, jeden z najwybitniejszych
polskich malarzy 1 połowy XX wieku, działał głównie we Francji, ale
także w Polsce i Niemczech. Uznawany jest za przedstawiciela
neoklasycyzmu w malarstwie. Związanym był z artystami warszawskiej grupy
RYTM (założonej w 1922 roku) oraz z kręgiem École de Paris. Na studia
do Paryża wyjechał w 1901 roku, potem do Monachium i Włoch. W 1904 roku
zamieszkał na stałe w stolicy Francji, gdzie wystawiał na paryskich
Salonach: Jesiennym, Niezależnych czy Towarzystwa Narodowego Sztuk
Pięknych. Wiele też wystawiał w galeriach Paryża, Nowego Jorku, Kolonii
czy Londynu. Jego twórczość początkowo pozostawała pod wpływem
symbolistów i nabistów z kręgu Maurice'a Denis. Później jego obrazy
wykazywały cechy malarstwa neoklasyctycznego, Art Deco i ekspresjonizmu
École de Paris. Był przeciwnikiem awangardy, ale w jego malarstwie
odnaleźć można wpływy, przetworzone przez własną osobowość twórczą
Cezanne’a czy Matisse’a. Najważniejszą cehą jego sztuki było tworzenie z
wyobraźni, sięganie do motywów dawnej sztuki i ich dekoracyjne
przekształcanie. Za najdoskonalszą uważał sztukę wczesnego włoskiego
renesansu. „Bohaterami kompozycji Zaka są "ludzie wolni": rybacy,
pasterze, kobiety z dziećmi, także komedianci, tancerze, kuglarze,
włóczędzy, pokazani czasem w pustym wnętrzu, czasem jako mieszkańcy
Arkadii. Idylliczne pejzaże, malowane przez ciężko chorego artystę,
ujawniały charakterystyczny dysonans między pięknem południowego,
przyjaznego człowiekowi pejzażu, a poczuciem przemjania.”