(SOKOŁOWSKI Stanisław, HIEREMIAS Constantinopolitanus Patryarcha), Censvra Orientalis Ecclesiae De Praecipvis Nostri Saecvli Haereticorvm Dogmatibvs.

Censvra Orientalis Ecclesiae De Praecipvis Nostri Saecvli Haereticorvm Dogmatibvs. 

Hieremiae Constantinopolitano Censvra Orientalis Ecclesiae De Praecipvis Nostri Saecvli Haereticorvm Dogmatibvs. Hieremiae Constantinopolitano Patriarchae, iudicii et mutuae communionis caussa, ab Orthodoxae doctrinae aduersariis, non ita pridem oblatis. Ab eodem Patriarcha Constantinopolitano, ad Germanos Graece conscripta: A Stanislao autem Socolovio, Serenissimi Stephani Poloniae Regis Theologo, ex greco in latinum conuersa, ac quibusdam annotationibus, ad proprias Graecorum opiniones respondentibus, illustrata. Ad Gregorium XIII. Pontificem Maximum Ioannis V. Vos misistis ad Ioannem: V(sic) testimonium perhibuit veritati. Cum facultate Superiorum. Dilingae 1582. Excudebat Ioannes Mayer M.D.LXXCII (1582). (16 x 10,5 cm), k. [8], s. 399, [1], opr. perg. z epoki.
(Estr. T. 18, 29). Oferowana książka to najważniejsza praca Sokołowksiego  Dzieło było krytycznym omówieniem odpowiedzi patriarchy konstantynopolskiego Jeremiasza II Tranosa, udzielonej niemieckim luteranom, proponującym mu zjednoczenie greckiego kościoła prawosławnego z luteraniami. Praca wywołała długotrwałą i obszerną literaturę polemiczną. Sokołowski był uważany za czołowego teologa polemistę, nieustępującego w niczym Stanisławowi Hozjuszowi.  Niezwykle cenna praca ukazująca dyskusje teologiczne okresu Reformacji z ważnym udziałem polskich uczonych. Jeremiasz II Tranos (1536-1595), ekumeniczny patriarcha Konstantynopola. Jego przydomek, Tranos, oznacza człowieka o przenikliwym umyśle. Sokołowski S. (1536 - 1593), znakomity kaznodzieja z czasów Stefana Batorego i Zygmunta III, królewski spowiednik, kanonik krakowski. Legat papieża Grzegorza XIII Bologneti pisał: "Trzy rzeczy godne podziwienia w Polsce widziałem: Najmędrszego króla Stefana, kanclerza Zamoyskiego najroztropniejszego, i kaznodzieje Sokołowskiego, prawie boskiego". Ślady niew. zawilg. i zabrudzeń, wczesne zapiski na karcie tyt. Oprawa: pergamin miękki, pozyskany ze starego rękopisu. Oprawa z przetarciami i zabrudzeniami. Bardzo rzadkie.