[PLATER Ludwik]. Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Księztwa Poznańskiego. Wydanie J.N. Bobrowicza. Lipsk 1846. Nakładem Księgarni Zagranicznej. str. XXIV, 594, k. tabl. złoż. 1; 22cm.
Oprawa twarda półskórek z złoceniami na grzbiecie, zakładka w formie tasiemki. Stan dobry, niewielki ubytek/przetarcia oprawy na grzbiecie.
Najważniejsze XIX-wieczne opracowanie historyczno-geograficzne W. Ks. Poznańskiego.
Egzemplarz z księgozbioru Piotra Aleksandra Wereszczyńskiego ex libris (1806-1879) na przedniej wyklejce. Pośród dziewiętnastowiecznych zmagań o odzyskanie utraconej państwowości, wyłania się koncepcja utworzenia polskiej kolonii na wyspach Melanezji Wcielenie idei w życie, pozwalałoby na bezpieczne pielęgnowanie świadomości narodowej z dala od rozbiorowych mocarstw. Taki pomysł przedstawił Piotr Aleksander Wereszczyński w „Liście otwartym względem założenia osady polskiej niezależnej w Oceanii”. Wereszczyński urodził się w 1806 roku, jego rodzina miała korzenie szlacheckie pochodzące z Kurlandii. Ojciec był adiutantem ostatniego króla Polski, posiadał stopień pułkownika. Zapewnił synowi dobre wykształcenie. Wereszczyński władał biegle czterema językami. Służył w armii rosyjskiej stacjonującej w Kurlandii, a następnie Finlandii. Mając zaledwie 24 lata, zakończył służbę i przeniósł się do Petersburga. Zaczął interesować się geografią, co miało zaprocentować późniejszą znajomością tematyki oceanicznej. Dopiero ok. 1870 roku miał przeczytać o wyspach na Oceanie Spokojnym, które mogłyby nadawać się do skolonizowania. źródło: historia.org.pl
Rzadkie