Kołaczkowski Klemens, Wspomnienia jenerała Klemensa Kołaczkowskiego 1 - 5 t. [1898]

add あなたのメモ

ロット詳細

Kołaczkowski Klemens
Wspomnienia jenerała Klemensa Kołaczkowskiego 1 – 5 t. [komplet wydawniczy] [ w 3 woluminach]

Kraków 1898
Spółka Wydawnicza Polska
168, [4], 178, [6], 140, [2], 196, [2], 157, [3] s.
o. przedwojenne, płócienne ze złoconą tytulaturą na grzbietach
Obcięcia kart marmurkowane
Piękny stan zachowania, pieczęcie Franciszka Próchnickiego
For. ca: 20,5x14 cm

Klemens Kołaczkowski herbu Abdank (ur. 1793 w Poznaniu, zm. 23 września 1873 w Dreźnie) – polski generał, członek korpusu inżynierów Królestwa Kongresowego. Syn Ignacego Franciszka Kołaczkowskiego i Józefy, córki hrabiego Zygmunta Grudzińskiego.

W latach 1806–1809 studiował na Uniwersytecie Wrocławskim i był absolwentem Szkoły Aplikacyjnej Artylerii i Inżynierów w Warszawie. W 1810 roku w Zamościu i Modlinie sprawował nadzór nad pracami fortyfikacyjnymi. Uczestnik kampanii napoleońskich w latach 1809, 1812, 1813 i 1814.

W 1813 uhonorowany francuskim tytułem Kawalera Orderu Legii Honorowej i polskim Krzyżem Złotym Orderu Virtuti Militari.

W latach 1814–1815 był współzałożycielem tajnego związku Przyjaciół Polski. Członek masonerii polskiej (loża Tarcza Północna). Do wojska Królestwa Polskiego wstąpił w 1815 roku. W latach 1820–1830 wykładowca i dyrektor naukowy Szkoły Wojskowej Aplikacyjnej. W czasie powstania listopadowego komendant służb inżynieryjnych i generalny kwatermistrz w obronie Warszawy i Modlina. Mianowany generałem brygady w 1831 i został dowódcą korpusu inżynierów. Carowi Mikołajowi złożył po upadku powstania przysięgę wiernopoddańczą, wycofując się z życia publicznego. Następnie wyjechał do Wielkopolski.

Był odznaczony Orderem Świętego Włodzimierza IV klasy, Orderem Świętej Anny z brylantami. W 1830 roku został nagrodzony Znakiem Honorowym za 20 lat służby.

Autor biografii I. Prądzyńskiego (1851) i J. H. Dąbrowskiego (1901) [patrz następna pozycja] oraz Wspomnień wydanych w kilku tomach w latach 1898–1901.