Franciszek Bohomolec Życie Jerzego Ossolińskiego Kanclerza Wielkiego Koronnego etc. 1-2t. (współoprawne) Kraków 1860 Wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego Nakładem Drukarni „Czasu” 351, [5] s. o. przedwojenna, płócienna, ze złoconą tytulaturą na grzbiecie Obcięcia kart nakrapiane s. bdb- pieczęcie Franciszka Próchnickiego oraz Pawła Skwarczyńskiego For. ca: 19x13 cm Jerzy Ossoliński herbu Topór (ur. 15 grudnia 1595 w Sandomierzu, zm. 9 sierpnia 1650 w Warszawie) – marszałek sejmu zwyczajnego w Warszawie w 1631 roku i marszałek sejmu zwyczajnego w Warszawie w 1635 roku, dyplomata, podstoli wielki koronny od 1630, marszałek sejmu 1631, starosta bydgoski od 1633, podskarbi nadworny koronny w latach 1632-1636, wojewoda sandomierski od 1636, podkanclerzy koronny od 1638, kanclerz wielki koronny od 1643, starosta lubelski w latach 1649–1650, starosta lubomelski w 1639 roku, lubaczowski w latach 1637–1645 i 1648–1650, bogusławski, brodnicki, rycki, dorpacki, adzelski, stanisławowski, bydgoski w latach 1632–1644, starosta żydaczowski w 1650 roku, starosta radoszycki w 1625 roku, ambasador Rzeczypospolitej w Państwie Kościelnym w 1633 roku, ambasador Rzeczypospolitej w Królestwie Anglii w 1621 roku, dworzanin królewicza Władysława, kawaler maltański (w zakonie po 1621 roku). |