Lwów 1931/ Wydawnictwo Zakładu Narodowego im. Ossolińskich/ wydanie pierwsze/ nakład 575 egzemplarzy, ten nr.128/ oprawa introligatorska, brązowy półskórek, złocenia na grzbiecie, obcięcia kart nakrapiane/ 14x20,5cm/ s.XXII, 802/ na przedniej wyklejce wklejony ex-libris/ stan bardzo dobry, miejscami drobne zażółcenia. Nieczęste.
W prezentowanej tu publikacji Badecki zebrał i objaśnieniami zaopatrzył 21 rzadkich tekstów od 1590 do 1655.
Z przedmowy: "Miejmy nadzieję, że zbiorowe wydanie tych wartościowych zabytków staropolskiego komedjopisarstwa spowoduje renesans pierwiastków rodzimych w polskiej komedji i, że zrodzi się talent, który skorzysta z tych zapomnianych i niewyzyskanych elementów".
Komedia rybałtowska wywodzi się ze środowisk nauczycielskich szkół parafialnych. Pokazywała w krzywym zwierciadle życie pracowników parafii: księży, klechów (w znaczeniu: nauczycieli parafialnych), kantorów. Tekst zazwyczaj zaopatrzony był w didaskalia i inne wskazówki do wystawienia. Autorzy najczęściej pozostawali anonimowi. Autorzy wywodzili się z kręgów mieszczańskich. Początkowo miała wydźwięk satyryczny, później ewoluowała w kierunku buntu i kontestacji. Reprezentowała humor rubaszny, jarmarczny i farsowy. Z czasem wykształciły się dwie odmiany gatunku: albertusy - czyli perypetie Albertusa (Wojciecha), niefortunnego wojaka, kościelnego sługi (np.: Wyprawa plebańska z 1590 roku, Albertus z wojny - 1596) oraz komedia mięsopustna - karnawałowy dialog błazeński (np.: Dziewosłąb dworski 1620; Marancja 1620-22; Mięsopust 1622).