Książka ta, wydana w 1925 roku w nareszcie wolnej Polsce, wywołała wiele nieporozumień. Wytykano Żeromskiemu kasandryczny ton, a nawet (nic nowego) kalanie własnego gniazda. A przecież miał rację, pokazując poprzez losy Cezarego Baryki bezmiar idealizacji i oczekiwań wobec niepodległej Polski oraz brutalną rzeczywistość nędzy, nierówności społecznej, nadętego frazesu politycznego, ideowego zagubienia.
WYDANIE I
Egzemplarz numerowany, nr 1521.
Wydawnictwo J. Mortkowicza, Warszawa - Kraków 1925.
Format: 180 x 125, 383 strony.
Oprawa twarda, grzbiet i rogi obciągnięte płótnem, górna część bloku barwiona.
Ładny stan, przybrudzenia bloku i okładki, lekkie otarcia brzegów, na stronie wyklejkowej mała pieczątka - księgozbiór D. Biernacika, z tyłu przyklejona winietka i naklejka jednego z antykwariatów, na stronie tytułowej pieczątka imienna - Ks. Henryk Ogarek.
