Wymiary: wys.: 96 cm
sygnowany i datowany: 'M. ABAKANOWICZ 91 [monogram artysty] MA'
unikat
Pochodzenie
kolekcja prywatna, Polska (dar od artystki)
Literatura
por. z cyklem „Portrety anonimowe”:
Magdalena Abakanowicz, Műcsarnok, Budapeszt 1988, ss. 174-177 (il.)
Magdalena Abakanowicz, Sezon Museum of Art, Tokio, The Museum of Modern Art, Shiga, Art Tower, Mito, Hiroshima City Museum of Contemporary Art, Hiroszima 1991, ss. 126-127 (il.)
Magdalena Abakanowicz, Muzeum Sztuki w Łodzi, 1991, nlb.
Magdalena Abakanowicz, Marlborough Gallery, Inc., Tokio 1991, nlb (il.)
Magdalena Abakanowicz. Prace z kolekcji Muzeum Narodowego we Wrocławiu i zbiorów własnych artystki, BWA w Krakowie, 1993, ss. 6-7, 23 (il.)
Magdalena Abakanowicz, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa 1995, ss. 120-121, 213 (il.)
Mariusz Hermansdorfer, Magdalena Abakanowicz, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, 2005, ss. 32-35, 72-73 (il.)
„Konteksty”, nr 3-4, 2006, ss. 128, 226-227 (il.)
Magdalena Abakanowicz, Kulturzentrum Englische Kirche, Galerie Scheffel, Bad Homburg v.d. Höhe 2009, s. 18 (il.)
Mariusz Hermansdorfer, Magdalena Abakanowicz, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, 2011, ss. 44-47, 71 (il.)
Magdalena Abakanowicz, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, 2013, ss. 48-49, 95, 107 (il.)
Magdalena Abakanowicz, BWA Galeria Sztuki w Olsztynie, 2017, ss. 2, 28-29, 50, 63 (il.)
W przestrzeni Magdaleny Abakanowicz. Tkanina i rzeźba, Muzeum Sztuki Dekoracyjnej i Designu, Ryga 2019, ss. 130-131 (il.)
Czas nasz. Magdalena Abakanowicz, Staatliche Kunstsammlungen Dresden, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, 2020, ss. 38-39 (il.)
Magdalena Abakanowicz. Totalna, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, 2022, ss. 116-117, 228-237, 298-299 (il.)
Paweł Kowal, Abakanowicz. Trauma i Sława, Wydawnictw Agora, Warszawa 2023, s. 292 (il.)
Biogram
Magdalena Abakanowicz studiowała w latach 1950-54 na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Uprawiała rzeźbę. Pierwsze prace, które przyniosły jej międzynarodową sławę to monumentalne, przestrzenne gobeliny o reliefowej fakturze Abakany. Rzeźby artystki wykonane są w wielu technikach i różnych materiałach: ceramika, drewno, brąz, plastik - zarówno figuratywne, jak i niefiguratywne. Wykonała i zrealizowała wiele projektów dla miejsc publicznych i muzeów. W latach 1965-90 wykładała w poznańskiej ASP. Jest autorką erudycyjnych esejów poświęconych sztuce, mitologii, religii. W roku 1965 otrzymała nagrodę Grand Prix na Biennale Sao Paulo. Przez krytykę światową zaliczana do ścisłej czołówki artystów XX wieku.
