Wymiary: 58,5 x 47 cm (w świetle oprawy)
sygnowany i datowany l.g.: 'Anna Bilińska | 1889'
inne tytuły: Portret Pani de Vaugelas, Portret pani w sukni z koronkowym kołnierzem
na odwrociu nalepka pracowni ramiarskiej Thorel & Desvaux Pere & Fils w Lyonie
Pochodzenie
dom aukcyjny Agra-Art, grudzień 2015
kolekcja prywatna, Polska
Wystawiany
Artystka. Anna Bilińska 1854-1893, Muzeum Narodowe w Warszawie, 26 czerwca – 10 października 2021
Anna Bilińska. Kobieta, Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, Kraków 20 maja – 13 września 2013, Muzeum Regionalne w Stalowej Woli, 25 października – 8 grudnia 2013
Literatura
Artystka. Anna Bilińska 1854-1893, katalog wystawy, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 2021, nr kat. 218, s. 308
Biogram
Najwybitniejsza polska malarka 2 połowy XIX w. Jej pierwszym nauczycielem rysunku był Michał Elwiro Andriolli przebywający na zesłaniu za udział w powstaniu styczniowym w Wiatce (obecnie Kirow). Od 1875 studiowała przez 2 lata w warszawskim konserwatorium. W 1877 zapisała się do prywatnej Klasy Rysunkowej Wojciecha Gersona. W tym czasie zaczęła wystawiać swoje prace w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. Od 1882 dużo podróżowała. Przebywała w Monachium, Salzburgu, Wiedniu, Włoszech, studiowała malarstwo w Académie Julian w Paryżu i tam osiadła na wiele lat. Debiutowała w Salonie Paryskim w 1884 roku, kiedy to został przyjęty jej rysunek Postać kobiety, wystawiając swoje prace w Salonie również w następnych latach (1885, 1887, 1892). W 1886 roku została opiekunem w jednym ze studiów w Académie Julian w Paryżu, gdzie pracowała do 1892 roku. Odniosła wielki międzynarodowy sukces otrzymując Srebrny Medal na Wystawie Światowej w Paryżu w 1889 roku za Autoportret. Wystawiała także w Berlinie i Londynie. W 1892 roku powróciła wraz z mężem lekarzem Antonim Bohdanowiczem do Warszawy. Malowane głównie portrety, rzadziej martwe natury, sceny rodzajowe i pejzaże.
