KIEPURA Jan – Poznań – atelier Bilażewski. Zdjęcie artysty przed Bazarem w otoczeniu witających (z lewej E. Kujaciński); 1938 lub 1939; na verso pieczęć Film Photo-News. Właść W. Bilażewski. Poznań ul. Ogrodowa Nr 12 i Dąbrowskiego 9/11 II p; fot. cz.-b., st. bdb.; wym. 170x110 mm. Cena: 150 zł
Edward Kujaciński rozpoczął pracę w Bazarze w 1915 r. Zmobilizowany w tymże roku do Reichswehry, do pracy wrócił w 1919 r. Mianowany w 1922 r. dyrektorem Bazaru, a rok później wybrany przez wspólników na członka zarządu. Dzięki niemu Bazar w II RP utrzymał swoją renomę. Stał w rankingu hoteli wyżej, aniżeli Hotel Europejski w Warszawie.
Jan Kiepura (1902–1966) po raz pierwszy zawitał do Bazaru w 1927 r. Między znakomitym śpiewakiem a E. Kujacińskim zawiązała się osobista zażyłość. Poniekąd interesowna ze strony J. Kiepury, bo swoje zamysły związane z budową własnego hotelu – Patrii – chciał oprzeć na doświadczeniach Bazaru. W wywiadach dla prasy poznańskiej podkreślał, że chętnie przyjeżdżał do Poznania, nawet gdy nie koncertował, bo miał w nim wielu oddanych przyjaciół. Kujaciński jeździł na zaproszenie J. Kiepury do Krynicy. Mieszkali wówczas w uzdrowisku Lwigródek. Kujaciński doradzał przy wyborze działki, tworzył kosztorys budynku, określał funkcje przyszłego hotelu, a także podpowiadał wybór firm wyposażających Patrię w meble. Oczywiście wielkopolskie. Miał od Kiepury ofertę porzucenia Bazaru i objęcia Patrii. Kiepura zmagał się z nieterminowością wykonawców w wyniku słabego nadzoru. Przełożyło się to na wzrost kosztów inwestycji o 100% – z 1 mln do 2 mln zł. Przedwojennych oczywiście. Tak czy inaczej kwota zawrotna.
