Piotr Michałowski, JEŹDZIEC NA KONIU

20,5 x 15,5cm - ołówek, papier ołówek, papier, 20,5 x 15,5 cm (w świetle passe-partout)

Na tekturze zabezpieczającej rysunek od tyłu, pieczęć Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej w Przemyślu oraz pracowni introligatorskiej w Krakowie.

 

Pochodzenie: krąg Rodziny artysty.

 

Obraz wystawiany:

– Zarys myśli: szkice rysunkowe i akwarele Piotra Michałowskiego z kolekcji prywatnej, Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej w Przemyślu, V – VII 2016.

 

Silniej odsłonił warsztat malarza i jego niespożytą pasję tworzenia, atakowania ołówkiem, pędzelkiem i piórkiem nie tylko często podejmowanego motywu konia i jeźdźca, lecz także i innej różnorodnej tematyki – pisał o pokazie szkiców Michałowskiego, Jerzy Sienkiewicz (cyt. za: Piotr Michałowski 1800-1855. Wystawa dzieł artysty w 200. rocznicę urodzin, [A. Zeńczak, B. Studziżba], Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 2000, s. 58).

Prezentujące niezwykłą biegłość warsztatową i ekspresję rysunki Michałowskiego należą do najbardziej poszukiwanych przez kolekcjonerów dzieł.

Piotr Michałowski (Kraków 1800 – Krzysztoforzyce / Krzyżtoporzyce 1855) był najwybitniejszym malarzem epoki polskiego romantyzmu, a jego twórczość jest zjawiskiem w skali europejskiej. Wszechstronnie utalentowany, w latach 1815-1821 studiował nauki przyrodnicze, prawo, historię i języki na Uniwersytecie Jagiellońskim i w Getyndze. Równocześnie od dzieciństwa uczył się rysunku w krakowskich pracowniach M. Stachowicza, J. Brodowskiego i F. Lampiego. Pracował w administracji Królestwa Polskiego jako naczelnik hut i radca górniczy. Podczas powstania listopadowego kierował produkcją broni i amunicji w hucie w Białogonie. W latach 1832-1835 przebywał w Paryżu i studiował w pracowni Nicolasa Toussainta Charleta. Był znakomitym malarzem koni, a jego obrazy i akwarele zyskiwały podziw i ogromne powodzenie, tak że „cały Paryż latał za jego końmi“. Po powrocie do kraju przebywał głównie w swoich majątkach - Krzyżtoporzycach i Bolestraszycach, zajmując się ich administracją. Wiele podróżował po Europie, wyjeżdżając do Londynu, Wiednia, Karlsbadu, do Belgii, Holandii i jeszcze kilkakrotnie do Francji. W latach 1848-53 pełnił funkcję Prezesa Rady Administracyjnej Miasta Krakowa. Malował dynamiczne kompozycje batalistyczne z wojen napoleońskich, konne portrety wodzów i hetmanów, portrety rodziny i przyjaciół, a także portrety chłopów. Jego obrazy olejne i akwarele, łączące siłę wyrazu z wrażliwością na naturę, odznaczają się śmiałym rysunkiem, syntetyczną formą, wartościami koloru, swobodą techniki malarskiej i romantyczną żarliwością polskiego patrioty.